For best video experience, fast broadband internet connection and good quality speakers or headphones
are recommended. If you cannot see video, you may need to install the latest macromedia flash player plugin that you can
get free from www.macromedia.com or www.adobe.com.
What is this site about?
This site will help you to make your own VideoCDs, SVCDs or DVDs that can be played on your standalone DVD Player from video sources like DVD, Video, TV, DV, Cam or downloaded movie clips like DivX, MOV, RM, WMV and ASF. We also have extensive lists of Capture Cards, DVD Media, computer DVD Writers, desktop DVD Recorders and desktop DVD Players with features, compatibility information and user comments. Use the menu to the left to navigate our site. Enjoy.
MUSIC GENRE A music genre is a category (or genre) of pieces of music that share a certain style or "basic musical language".
Music can also be categorised by non-musical criteria such as geographical origin.
POPULAR MUSIC GENRE Blues - The Blues is a vocal and instrumental music form which emerged in the African-American community of
the United States. Blues evolved from West African spirituals, work songs, field hollers, shouts and chants and has
its earliest stylistic roots in West Africa. This musical form has been a major influence on later American and Western
popular music, finding expression in ragtime, jazz, big bands, rhythm and blues, rock and roll and country music, as well
as conventional pop songs and even modern classical music. Due to its powerful influence that spawned other major musical
genres originating from America, blues can be regarded as the root of pop as well as American music.
Wednesday, December 14, 2005
Mother theresa (Nena Tereze)
For best video experience, fast broadband internet connection and good quality speakers or headphones
are recommended. If you cannot see video, you may need to install the latest macromedia flash player plugin that you can
get free from www.macromedia.com or www.adobe.com.
"Pashaporta" shqiptare e Nënë Terezës
Në vështrimin historik, shfaqja e Nënë Terezës si përfaqësuese e një misioni të shenjtë, në botën shqiptare jo vetëm nuk ka asgjë të papritur, por vjen si përforcim i një tradite 2 mijëvjeçare. I. Që prej shpalljes së vendimit të Selisë së Shenjtë për bekimin e më pas shenjtërimin e Nënë Terezës, në mjediset shqiptare është diskutuar mjaft rreth rolit dhe përmasave të kësaj figure të shquar të njerëzimit. Prej këtyre debateve kanë dalë të vërteta të rëndësishme që ndriçojnë aspekte vendore të personalitetit të Nënë Terezës, sidomos të familjes së saj, të origjinës, të lidhjeve burimore me Shqipërinë dhe shqiptarët. Në vështrimin historik prapavajtës, shfaqja e Nënë Terezës si përfaqësuese e një misioni të shenjtë, në hapësirën dhe botën shqiptare jo vetëm nuk ka asgjë të papritur, por vjen si përforcim i një tradite dymijëvjeçare. Illyricum-i i shenjtë, siç e pati quajtur dy shekuj më parë I. Farlati, e preku krishtërimin qysh në shekullin e parë. Sikurse dëshmohet prej burimeve kishtare, Dyrrah-u pati një peshkop të shuguruar qysh në vitin 56. Prof. Kristo Frashëri ka parashtruar tezën e guximshme se shprehja "gjithë të shenjtët, por sidomos ata të shtëpisë së Cesarit, ju dërgojnë të fala", që gjendet në "Përshëndetjet e fundme" të letrës së shën Palit Filipianëve (E Palit, Filipianëve, 4: 22), duhet kuptuar në formën "keni të fala nga famullia e peshkopit Cesar", që kryente shërbimin e ungjillit në atë kohë në Durrës, jo "nga familja e perandorit Cesar", sikurse del në disa përkthime. Peshkopi Cesar është një prej shenjtorëve më të hershëm të njerëzimit. I dyti ndër shenjtorët e botës iliro-shqiptare është shën Ashti (apo shën Asti), gjithashtu peshkop i Durrësit, i martirizuar në vitin 117. Një prej mbledhësve më të hershëm të dorëshkrimeve ungjillore, Origeni, që jetoi në shekullin e 2-të, dëshmon se gjeti një ungjill të shekullit të parë në Nikopojë, Arta e sotme. Kjo do të thotë: një dorëshkrim të kohës kur shkruheshin për herë të parë ungjijtë, një arketip. Shën Gjëri, siç thuhet në formën e kryehershme të pranimit në shqip për emrin e Shën Jeronimit (Hieronymus), një nga "katër dotorëtë" e mëdhenj të kishës siç e përcakton Bogdani, përktheu në shekullin e 4-t "La Vulgata-n", duke I dhënë Perëndimit të parin tekst në latinisht të shkrimit të shenjtë. Për këtë mision ai u shpall shenjt dhe u bë një figurë referenciale e krishtërimit. Sikurse duhet, shën Gjëri lindi në Stirdon, Dalmaci dhe ishte me origjinë ilire. Pak a shumë në të njëjtën kohë, shën Niketa, i njohur edhe me emrin "shën Niketa i Dardanisë" apo "shën Niketa i Remessiana-s" (tek sllavët: "sveti Nikita", kompozoi himnoren e mirënjohur "Te deum, laudeamus" - "Ty Zot të lavdërojmë". Të paktën që nga fillimi i shekullit të kaluar, kur britaniku A. E. Burn botoi në Cambridge (1905) monografinë "Niceta of Remessiana", dihet botërisht se ky shenjtor doli prej botës iliro-shqiptare. Vetë shën Niketa shkruan me dorën e tij: "Dardanus sum" - jam dardan. Të tjerë shenjtorë e martirë pasuruan traditën e krishtërimit në Shqipëri duke ardhur prej visesh ku nuk gjetën mundësi për të bërë çfarë kishin në mendje. Flori dhe Lauri, ose Floriani dhe Laurini, siç njihen shpesh dy vëllezërit binjakë, erdhën nga vise të largëta në shekullin e 2-të në Dardani, ku, me pëlqimin e sundimtarëve vendës, ngritën një faltore të krishterë. Në fund të punës së tyre Flori dhe Lauri ia kushtuan faltoren që ndërtuan Jezu Krishtit dhe e kthyen në kishë. Jetuan në gjysmën e parë të shekullit të 2-të. Shën Flori e Lauri, apo Floriani e Laurini, u martirizuan në Kosovën e sotme në mbarim të faltores. Në fillimin e shekullit të pestë, sipas dëshmive të Zef Valentinit (1929) dhe të Kristo Frashërit (1995), shën Gjon Gojarti kaloi dy vite të vështirë në brendësi të Ballkanit, saktësisht në tokën ilire. Një dëshmi e paraqitur një shekull më parë nga greko-shqipari Nikolaos Mystakidis bën të ditur se kishës së Labovës perandori Justinian i dhuroi një copë nga druri i shenjtë i kryqit të kryqëzimit të Krishtit dhe një dorëshkrim të artë të shën Gjon Gojartit. Tradita e takimit të hapësirës shqiptare vazhdoi me shekuj. Në veri shën Sergji e Baku; në jug shën Gjon Vladimiri, deri tek shën Kozmai, tregojnë se bota shqiptare jo vetëm nuk ishte e largët p§ër misionarët e shenjtë, por, madje, ofronte mjedis zhvillimi e lartësimi. Kjo nuk lidhet vetëm me krishtërimin, por me bashkësinë shqiptare në tërësi. Për ilustrim po lexojmë të plotë letrën e Ali pashë Tepelenës drejtuar të bindurve të tij, me porosinë për ringritjen dhe ruajtjen e manastirit të shën Kozmait: "Juve rum të nahijes së Beratit, myzeqarë dhe vlleh grabovarë, katunde dhe çifliqe. Ju lajmëroj se ja ku vura një epitrop që të më ndreqë manastirin e plakut Kozma; ndihmova dhe unë me aspra e të ndihmoni dhe ju si t'ju thotë dhespoti, me qëllim që të ndreqet ky manastir. Për ata që nuk do të japin ndihmën e tyre, do të më mbetet hatëri dhe pastaj do të paguajnë dyfish. Sikundër ju urdhëroj ashtu të bëni pas këtij vendimi. Në Gjirokastër, më 12 shtator 1813" ("Kodikët e Shqipërisë", bot. i DPA & Unesco-s, Tiranë 2003, f. 48). Dijetari austriak Teodor Ippen është shprehur se në malet e Shqipërisë së Veriut dikur shiheshin portrete shenjtorësh të kohës së paleokrishtërimit. Kjo nuk është provuar dhe as mohuar nga ndonjë studiues i mëvonshëm. Por në një përmendore tjetër të kulturës tradicionale, në të drejtën etnozakonore shqiptare, thuhet rreptë se "shtëpia e shqiptarit është e mikut dhe e shtegtarit", shprehje kjo e mirënjohur për të gjithë, por, për fat të keq pa shtojcën arsyetuese: "sepse nuk dihet kush troket: shenjti a përderësi": II. Nënë Tereza është një figurë me karakter universal, sikurse janë misionet e humanizmit, bamirësisë dhe solidaritetit. Përpjekjet për ta trajtuar figurën e Nënë Terezës jashtë kësaj tradite, ashtu sikurse përpjekjet e kundërta, për ta çmuarkryesisht në një vështrim etnocentrist, do të çonin në kufizimin e vlerave të saj. Nënë Tereza mund të çmohet me tërë madhështinë e personalitetit të vet menjë vështrim antropocentrist, si arritje e kulturës njerëzore. Çfarë i takon botës shqiptare nga ky personalitet? Pikë së pari origjina, raporti me Shqipërinë si atdheu i saj. Për atdheun e Nënë Terezës kohët e fundit është folur e shkruar shumë dhe janë përmendur mjaft fakte qëduhen çmuar. Por kërkimi i së vërtetës së fundme për këtë çështje na detyrontë arsyetojmë se nuk ka ndonjë rëndësi ç'mendojmë ne se përfaqësonte Shqipëria për Nënë Terezën. Rëndësi ka të gjendet një përgjigje për pyetjen: ç'ishte Shqipëria për Nënë Terezën sipas vlerësimit të saj. Për t'i dhënë përgjigje kësaj pyetjeje na vijnë në ndihmë disa të dhëna, që kanë të bëjnë me burimet arkivore më të reja, të cilat po i përmendim. Gonxhe Bojaxhiu ne vitet e rinise III. sNë fund të viteve '80 Nënë Tereza pati mundësinë të vizitonte Shqipërinë. Vizitat e para të saj janë përfolur me e pa të drejtë. Ka sunduar pikëpamja se Nënë Tereza nuk u prit mirë, nuk iu rezervuan nderet që meritonte, nuk iu dëgjuan këshillat dhe kërkesat e të tjera. Në të gjitha këto ka të vërteta të pjesshme. Vetë fakti që Nënë Tereza nuk i ndërpreu më vizitat në Shqipëri qysh prej vitit 1989 tregon se kontakti i parë me këtë vend qe pozitiv. Por çfarë del prej burimeve? Me vizitën e parë të Nënë Terezës në Shqipëri edhe qendrimi i autoriteteve shtetërore të kohës reflekton ndryshime pozitive. Shprehje e këtij reflektimi është vendimi i këtyre autoriteteve për t'i propozuar Nënë Terezës dhënien e pasaportës së shtetit shqiptar. Sigurisht, kjo nuk ishte një çështje e lehtë as për t'u hapur dhe as për t'u zgjidhur. Nënë Tereza kishte, sikurse dihej botërisht, përveç pasaportës italiane, të Vatikanit, të Britanisë dhe Indisë, edhe pasaportë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Ndërkohë, shteti shqiptar, për afro një gjysmë shekulli, i kishte refuzuar asaj edhe hyrjen në tokën ku preheshin varret e prindërve dhe familjarëve. Në fillim të vitit 1991, me iniciativën e ish-kryetarit të shtetit R. Alia, u bë përpjekja e parë për të marrë informacionin e nevojshëm nëse dhënia e një pasaporte shqiptare do të ishte një veprim i mirëpritur nga Nënë Tereza apo, përkundrazi, kjo mund të shkaktonte një problem tejet të ndërlikuar për gjykimin e raporteve të saj me Shqipërinë, më të ndërlikuar ngasa paraqite në debatet e tashme. Për këtë, nga ana e autoriteteve shtetërore të kohës, u kërkua ndihma e bashkësisë së krishterë "San Egidio", e cila kishte raporte konfidenciale me Nënë Terezën dhe, në çdo rast, duke përfshirë edhe rastin më të keq, refuzimin, kjo mund të mbetej një çështje e trajtuar gojarisht. Ashtu sikurse pritej, Nënë Tereza jo vetëm nuk e kundërshtoi marrjen e pasaportës shqiptare, por e konfirmoi menjëherë pranimin e saj. Duke qenë se një vizitë e rendit e Nënë Terezës në atë periudhë nuk dukej e afërme, u vendos që pasaporta t'i çohej dorazi në Itali, duke pasur gjithnjë ndërmjetësinë dhe mbështetjen e komunitetit të "San Egidio-s". Kështu, prej vitit 1991, Nënë Tereza zyrtarisht ka mbajtur edhe pasaportën shqiptare, krahas pasaportave të tjera të përmendura tashmë, të cilat nuk ishin rastësore. Pasaporta e Vatikanit dhe ajo e Italisë lidheshin me qendrën e krishtërimit perëndimor, rreth të cilit vepronte misioni i motrave të Nënë Terezës. Pasaporta britanike lidhej me qendrimin relativisht të gjatë të saj për shkollim e formim, deri në hyrjen në rrugën e misionit të bamirësisë dhe të humanizmit. Pasaporta e Indisë lidhej me kryeqendrën e shërbimit të saj. Pasaporta amerikane ishte shprehje e përmasës globale të saj si figurë. Ndërsa pasaporta shqiptare shprehte raportin me dheun e të parëve. Pranimi i një pasaporte, në terma juridikë, do të thotë pranim i shtetësisë së vendit që e ka lëshuar atë., ashtu sikurse lëshimi i një pasaporte është akt juridik, që ka të bëjë me njohjen e shtetësisë dhe të detyrimit të mbrojtjes së shtetësisë. Nënë Terezës, nga autoritetet shqiptare, iu dha pasaportë diplomatike, shkalla më e lartë e identifikimit zyrtar-shtetëror. Të gjitha këto veprime sigurisht kanë lënë gjurmët e veta në praktikën shkresore të institucionit të kryetarit të shtetit dhe të shërbimit konsullor. Ne nuk e dimë nëse Nënë Tereza pati rast ta përdorte ndonjëherë pasaportën e shtetit shqiptar. Dihet fare mirë se ajo nuk kishte kurrfarë nevoje për atë pasaportë. Vendimi për ta pranuar atë ishte vendim për të shprehur një raport specifik me Shqipërinë, raport që në një dokument pak më të hershëm ajo e ka shprehur në mënyrën më të qartë dhe më domethënëse. IV. "Dear Mr. President of our dear Country Albania, After many years of prayer and desire to visit my oën countring after visiting so many throught out the Ëorld, at last the good God gave this beautiful gift to come and to see my people. My oën family lived here for many years and they also died here so I ëas able to visit theis graves… I hope together ëe ëill do something beautiful for God and for our people".God blest You, M. Teresa, mc". Ky është një fragment hyrës nga letra që Nënë Teresa i drejtoi kryetarit të shtetit në mbarim të vizitës së saj në Shqipëri, më 16 gusht 1989. Në një përkthim të përpiktë shqip të këtij fragmenti është kjo përmbajtje: "I dashur zoti president i vendit tim të dashur Shqipëri, Pas shumë vjet lutjesh dhe dëshire për të vizituar vendin tim; pasi kisha vizituar aq shumë vende të ndryshme jashtë nëpër botë, i lumi Zot më dha dhuratën e bukur: të vij e të shoh popullin tim. Njerëzit e familjes sime kanë jetuar këtu për shumë vite dhe këtu vdiqën dhe unë pata mundësi të vizitoj varret e tyre… Unë shpresoj se … së bashku mund të bëjmë diçka të bukur për Zotin dhe për popullin tonë"Zoti ju bekoftë, Nënë Teresa, misionare e mëshirës /missione di caritas" (AQSH, F. 889, V. 1989, D. 261/19, fl. 6-7).. Në letrën e saj Nënë Teresa preferon të nënshkruajë me formën shqipe të emrit të vet: Teresa, jo Theresa. Ky është teksti i përpiktë i letrës së Nënë Terezës, shkrim dore, dërguar kryetarit të shtetit shqiptar më 8 gusht 1989, në mbarim të vizitës së saj të parë në Shqipëri. Në këtë letër, pa asnjë ekuivok, Shqipëria përcaktohet nga Nënë Tereza si "vendi im", populli shqiptar përcaktohet si "populli im", kurse për vendet e tjera të vizituara prej saj gjatë një gjysmë shekulli mungese në Shqipëri përdoret shprehja "out the World", thua se Nënë Tereza gjithë jetën kishte rrojtur brenda. Në letrën që ish-kryetari i shtetit R. Alia i drejtoi Nënë Terezës në përgjigje të pohimeve të saj, letër që mban datën 2 shtator 1989, megjithëse Shqipëria vazhdonte të ishte një shtet ateist me kushtetutë, thuhet shprehimisht: "E respektuara Nënë Terezë, Ju faleminderit për letrën që më dërguat me rastin e mbarimit të vizitës suaj në Shqipëri. Ne jemi të gëzuar që ditët e qendrimit në Atdheun tonë të përbashkët, edhe pse ishin të pakta, u karakterizuan nga ndjenjat e dashurisë vëllazërore shqiptare, nga rigjetja e lidhjeve të vjetra miqësore e familjare, nga rilindja e kujtimeve dhe emocioneve që vijnë nga ajo tokë ku kanë jetuar e ku pushojnë të parët e etërit tanë. Njerëzit tanë njohën bashkatdhetaren e tyre fisnike, që u ka dhënë besën të varfërve, të sëmurëve dhe fatkeqëve" (AQSH, F. 889, V. 1989, D. 261/19, fl. 2-5). Ky letërkëmbim vijon dhe përmbyllet në vitin 1993, me një letër që Nënë Tereza i dërgoi ish-kryetarit të shtetit, tashmë në kushtet e arrestit. Afërsisht një gjysmë shekulli më parë, pikërisht në vitin 1942, Zyra e Biografive e Kryeministrisë, duke e rekomanduar si punonjëse të denjë për ministrinë e kulturës popullore, e cilësonte Age Bojaxhiun, motrën e Nënë Terezës, "element nacionalist" shqiptar (AQSH, Fondi i Kryeministrisë, Zyra e Biografive, V. 1942). Me sa duket, Nënë Tereza dhe familja e saj e lindjes nuk kishin ndonjë paqartësi në lidhje me raportet e saj me Shqipërinë dhe popullin e saj, e kishte zgjidhur vetë, me kohë, problemin e raporteve të saj shpirtërore dhe reale me Shqipërinë, shumë vite para se të fillonte diskutimi për atdheun e saj.
For best video experience, fast broadband internet connection and good quality speakers or headphones
are recommended. If you cannot see video, you may need to install the latest macromedia flash player plugin that you can
get free from www.macromedia.com or www.adobe.com.
Pas dy vitesh paraburgim ne tribunalin e Hages, Fatmir Limaj Dhe Isak Musliu sot u shpallen te pafajshem per te gjitha akuzat, ndersa Hajredin Balaj denohet me 13 vite burgim. Menjehere pas shpalljes se vendimit mijera shqiptare vershuan rruget e Prishtines... Pasi qe perseriti akuzat, gjykatesi kryesore deklaroi se pas te gjitha deshmive dhe provave rreth te akuzuarit Fatmir Limaj, nuk kishte vertetuar nese i akuzuari kishte vizituar ndonjehere burgjet e UCK-se dhe se nuk kishte vertetuar prezencen e Fatmir Limajt ne malet e Berishes ku vertetohet se jane vrare 9 te burgosur civil. Ne baze te analizave qe jane bere, gjykata vendos qe te shpall Fatmir Limaj te pa fajshem per te gjitha pikat qe e akuzonin ate.Nderkaq gjykata deklaron se ne baze te deshmive dhe provave vertetohet qe Hajredin Balaj ka qene nje nga rojet e burgut te Llaupshnikut si dhe verteton qe Balaj ka ndihmuar ne disa raste kur jan torturuar te burgosurit poashtu dhe ka qene njeri nga tre rojet qe kane ekzekutuar 9 te burgosur civil ne malet e Berishes, megjithate gjykata e akuzon ate si roje apo si ushtare qe ka vepruar ashtu si eshte komanduar e jo si komandat apo si pergjegjes kryesor per vrasjen e 9 te burgosurve, por siç shprehet gjykatesi, kjo nuk e deshmon pafajsine e plot te tij keshtu qe ai shpallet i fajshem per disa nga akuzat dhe denohet me 13 vjet heqje lirie.Poashtu per Isak Musliun gjykata verteton se nuk eshte i fajshem per asnje akuze dhe e shpall te pa fajshem duke vertetuar edhe lirimin e tij te menjehershem, ngase deshmite dhe provat nuk kishin vertetuar qe i akuzuari ishte fajtor per njeren nga akuzat.Prokuroria me ne fund deklaroi qe Fatmir limaj dhe Isak Musliu te lirohen menjehere nga parabugrimi, ndersa Hajredin Balaj do te vuaj denimin prej 13 vitesh duke i llogaritur edhe kohen qe ka qene ne parabugrim.
Video News
Video is the technology of capturing, recording, processing, transmitting, and reconstructing moving pictures, typically using celluloid film, electronic signals, or digital media, primarily for viewing on television or computer monitors.
Video Game
A video game is a computer game where a video display such as a monitor or television is the primary feedback device. The term "computer game" also includes games which display only text (and which can therefore theoretically be played on a teletypewriter) or which use other methods, such as sound or vibration, as their primary feedback device, but there are very few new games in these categories. There always must also be some sort of input device, usually in the form of button/joystick combinations (on arcade games), a keyboard & mouse/trackball combination (computer games), or a controller (console games), or a combination of any of the above. Also, more esoteric devices have been used for input (see also Game controller). Usually there are rules and goals, but in more open-ended games the player may be free to do whatever they like within the confines of the virtual universe.
NOTESBlues - The Blues is a vocal and instrumental music form which emerged in the African-American community of
the United States. Blues evolved from West African spirituals, work songs, field hollers, shouts and chants and has
its earliest stylistic roots in West Africa. This musical form has been a major influence on later American and Western
popular music, finding expression in ragtime, jazz, big bands, rhythm and blues, rock and roll and country music, as well
as conventional pop songs and even modern classical music. Due to its powerful influence that spawned other major musical
genres originating from America, blues can be regarded as the root of pop as well as American music. Hip Hop/Rap - Hip hop music (also referred to as rap or rap music) is a style of popular music. It is made up of two
main components: rapping (MCing) and DJing (audio mixing and scratching). Along with breakdancing and graffiti (tagging)
these are the four elements of hip hop, a cultural movement that was initiated by inner-city youth (mostly minorities such
as African Americans and Latinos) in New York City in the early 1970s. Typically, hip hop music consists of one or more rappers
who tell semi-autobiographic tales, often relating to a fictionalized counterpart, in an intensely rhythmic lyrical form making
abundant use of techniques like assonance, alliteration, and rhyme. The rapper is accompanied by an instrumental track, usually
referred to as a "beat", performed by a DJ, created by a producer, or one or more instrumentalists. This beat is often created
using a sample of the percussion break of another song, usually a funk, rock, or soul recording. In addition to the beat other
sounds are often sampled, synthesized, or performed. Sometimes a track can be instrumental, as a showcase of the skills of the
DJ or producer. Rhythm and Blues - Rhythm and blues is a name for black popular music tradition. When speaking strictly of "rhythm 'n' blues",
the term may refer to black pop-music from 1940s to 1960s that was not jazz nor blues but something more lightweight. The term "R&B"
often refers to any contemporary black pop music. Early-1950s R&B music became popular with both black and white audiences, and
popular records were often covered by white artists, leading to the development of rock and roll.A notable subgenre of
rhythm 'n' blues was doo-wop, which put emphasis on polyphonic singing. In the early 1960s rhythm 'n' blues took influences from
gospel and rock and roll and thus soul music was born. In the late 1960s, funk music started to evolve out of soul; by the 1970s
funk had become its own subgenre that stressed complex, "funky" rhythm patterns and monotonistic compositions based on a riff or two.
In the early to mid 1970s, hip hop music (also known as "rap") grew out of funk and reggae. Funk and soul music evolved into
contemporary R&B (no longer an acronym) in the 1980s, which cross-pollinated with hip-hop for the rest of the 20th century and
into the 21st century.
